Kwaliteit in de gezondheidszorg staat hoog op de agenda. En dat moet worden gemeten. Met prestatie-indicatoren, gecertificeerde kwaliteitsmanagementsystemen, benchmarks, cliëntbelevingsindexen, normen voor verantwoorde zorg en ‘meetweken’. De samenleving wil graag weten wat er gebeurt met middelen die in de zorg worden geïnvesteerd en welke kwaliteit er geleverd wordt. En dus proberen overheid, toezichthoudende instellingen en verzekeraars vandaag de dag steeds meer zicht en grip te krijgen op kwaliteit van de zorg. In alle sectoren spreekt men af om objectief meetbare normen te hanteren voor kwaliteit en gebruikt men prestatie-indicatoren om verantwoording af te leggen over de geleverde zorg. Maar hoe pakken kwaliteitsindicatoren uit in de praktijk? Willen we dat en wat zijn wenkende perspectieven die laten zien dat het anders kan?
Dit essay maakt deel uit van het boek ‘Verkenning Nieuw Nederland’. In dit boek laten inspirerende denkers zien waar volgens hen Nederland maatschappelijk beter kan. Ze dagen je uit om ook zelf aan de slag te gaan.
